ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านค่ะ
หลายๆ ท่านเพิ่งรู้จักเพจนี้ ดิฉันขออนุญาตแนะนำตัว (ยาวๆ) นิดนึงนะคะ
อาชีพหลักดิฉัน คือ การสอนหนังสือ (สอนการตลาด)
ส่วนอาชีพรอง ..(จริงๆ คือ งานอดิเรก)
คือ Columinst ประจำเว็บ Marumura.com ค่ะ
ดิฉันเคยมีเพจชื่อ เกตุวดี
แต่ด้วยปัญหาเรื่องชื่อและโครงสร้างเก่าบางอย่าง
ดิฉันตัดสินใจย้ายมาเปิดเพจใหม่
Japan Gossip by เกตุวดี Marumura แทน
ช่วงแรก ดิฉันยังโพสท์เนื้อหาเรื่องราวน่าสนใจเกี่ยวกับญี่ปุ่น
เช่น ไลฟ์สไตล์ มารยาท เม้าท์มอยคนญี่ปุ่น แบบที่เคยทำในเพจก่อน
่แต่มีอยู่วันหนึ่ง …
รุ่นน้องส่งเนื้อหาเกี่ยวกับครูญี่ปุ่นผู้มีจิตวิญญาณสูงส่งมา
ดิฉันอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจมากๆ
เลยลองเขียนเล่าในเพจ
ปรากฏว่า มีท่านที่กด like และ share เยอะมาก
สารภาพตรงๆว่า
ดิฉันดีใจ…และแปลกใจว่า …”คนชอบแฮะ”
ที่ผ่านมา ดิฉันเชื่อมาผิดๆ ตลอดว่า
หากนำเสนอเรื่องเครียดๆ หนักๆ
คนไม่น่าจะชอบ
เพราะฉะนั้น แม้ว่าดิฉันอยากเล่าเรื่องดีๆ น่าประทับใจของญี่ปุ่นสักเท่าไร
ดิฉันก็ต้องพยายามหามุขตลกหรือเขียนให้เนื้อหาไม่หนักเกินไปเสมอๆ
ไม่กล้าเขียนเรื่องซีเรียสเลย…
Post นั้นทำให้ดิฉันเปลี่ยนมุมมองใหม่
ดิฉันเลยลองมานั่งนึกถึงหนังสือชีวประวัติบุคคล
หรือสารคดีเกี่ยวกับคนญี่ปุ่นที่ได้สร้างแรงบันดาลใจและพลังให้ดิฉัน
แล้วค่อยๆ เขียนถ่ายทอดออกมา
เรื่องของสาวที่ทำธุรกิจเพื่อสังคมในบังกลาเทศ
เรื่องช่างทำขนมที่พูดถึง “ขนมที่มีโอกาสได้เจอลูกค้าเพียงครั้งเดียว”
เรื่องคุณ Ando สถาปนิกผู้มีอิสระและสู้
เรื่องดีไซเนอร์ Yoshioka ผู้เปลี่ยนวิธีตั้งคำถาม
เรื่องผู้ให้กำเนิดหมี Kumamon
ฯลฯ
บางบทความ ดิฉันใช้เวลา 5-6 ชั่วโมงในการหาข้อมูล
บางบทความ นั่งนึกโครงเรื่องเป็นวัน
บางบทความ เขียนอยู่นานแล้วก็โยนทิ้ง
เพราะรู้สึกว่าประดิษฐ์มากเกินไป
ยังไม่ได้ออกมาจากหัวใจ
ดิฉันใช้เวลากับการเขียนแต่ละ Post เยอะมากๆ
แต่ก็มีความสุขที่จะได้ทำ
ความสุขที่ไม่ได้มาจากผลประโยชน์ หรือยอด like นะคะ
แต่สุขที่เห็นว่า สิ่งที่เราทำ (น่าจะ) มีประโยชน์
มันมีพลัง
ยิ่งเขียน ดิฉันก็ยิ่งมีแรงบันดาลใจให้ตัวเองทำต่อไป
ให้เหมือนคนญี่ปุ่นที่เล่ามาใน Post
ยิ่งเขียน ก็ยิ่งมีความหวังว่า …
สิ่งที่เราพยายามถ่ายทอด
อาจจะจุดประกายหรือสร้างความเปลี่ยนแปลงกับ
สักท่าน สักแห่ง ในประเทศไทย
ดิฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆ
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม
และต้องขอบคุณ Comment ทุกท่าน
หลายท่านที่เคยขอบคุณแล้ว ก็แวะมาขอบคุณอีกเรื่อยๆ
บางท่าน ก็อุตส่าห์สละเวลามา
comment ว่า “ขอแชร์นะคะ/ครับ” ก่อนแชร์
บางครั้ง เราก็ให้กำลังใจกันและกันใน comment
เป็นเรื่องที่สวยงามมากๆ ที่เกิดขึ้นในเพจนี้
ขอบพระคุณมากๆ และขอบพระคุณจริงๆค่ะ
สุดท้ายนี้ ดิฉันอยากจะขอโทษลูกเพจที่ย้ายมาจากเพจเก่า
โทนและสไตล์การเขียนเปลี่ยนไปมากจริงๆ
อยากจะบอกทุกท่านมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสเลย
Post นี้ ขอเป็นคำชี้แจง คำขอบคุณ คำขอโทษจากใจดิฉันนะคะ
ขอบพระคุณความรู้สึกดีๆ ความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลง
ความเอื้อเฟื้อของทุกท่านจริงๆ ค่ะ
เกตุวดี Marumura
ป.ล. ในภาพ คือ คลังข้อมูลลับของดิฉัน ^^
เป็นหนังสือที่ดิฉันอ่านสมัยอยู่ญี่ปุ่นค่ะ
เรื่องราวของเกือบทุกท่านใน Post นี้ มาจากหนังสือเหล่านี้ค่ะ
